Laugarfells ferš

farin 08.aprķl 2004

 

Vešriš fķnt, sól og lķtiš um skż. Hins vegar vantaši snjó og aftur snjó. Eins og sjį mį af myndum, žį glitti vķša ķ móa og grjót, snjór einvöršungu ķ lęnum og žį blautur og lķtt spennandi.

 

Feršalangar voru, Bjarni Garri, Įrmann Sverrisson, Frišrik Karlsson, Gunni Aspar, Įsgeir Pķpari, Jślli kokkur, Kįri ķ Įsprent

Var bśinn aš fikta ķ fjöšruninni į slešanum mķnum, stķfaši hana fullmikiš ķ mišjunni og hafši hann léttan į skķšunum, svona.. bara til aš prófa! Komst varla af staš, slešinn beygši hreint śt sagt, ömurlega. Var eins og jįrnbrautarlest og meš auka farangur į grindinni og plśs 40 auka lķtra (2 X 20) af bensķni į grindinni, žį įtti ég ķ mestu vandręšum meš aš beina honum upp brekkuna ķ sykursnjónum, svo ekki byrjaši feršin vel.

 

Nś ekki tķmi til aš skrśfa undir slešanum, eša rétt verkfęri og žess vegna, var öšrum 20 lķtra brśsanum gefin pįsa og settur ķ bķlinn. Nįši aš stżra honum žokkalega eftir žaš.

 

   

 

Žurftum aš žręša Vašlaheišina, frį gamla veginum, sušur yfir heišina ķ įtt aš göngusköršum. Gekk bara furšu vel, žrįtt fyrir aš žurfa į einum staš aš snśa viš, lentum ķ smį sjįlfheldu en Įsgeir vissi um varaleiš sem reddaši okkur fyrir horn, allavega viš aš skemma skķši og eflaust sitt hvaš fleira į melum.

 

Gekk vel aš göngusköršum. Menn ekki alveg vissir um hvar įtti aš stinga sér nišur, en um tvęr leišir eru aš velja, nyršri eša syšri. Varš śr aš ég įsamt Įrmanni og Frissa, fórum syšri leišina, en restin, žį nyršri. Verš aš segja eins og er, aš ekki leyst mér vel į aš fara žarna nišur, hafši ekki hugmynd um hvernig giliš var og sįum viš žarna aš ofan, mest ašeins grjót og aftur grjót en ferkar lķtinn snjó. Hafši ég ķ raun enga tryggingu fyrir žvķ aš leišin vęri fęr og žar sem giliš er bęši frekar bratt įsamt leišinlegum snjó, hįlfbrįšnušum sykursnjó, žį var ekkert ķ spilunum aš hętta viš, eftir aš lagt var af staš nišur og bara aš vona, aš snjór vęri mestalla leišina!

 

   

 

Giliš til hęgri. Įrmann kominn nišur en Frissi sést sem lķtill depill, mjög ofarlega. Seinni myndin, horft til austurs ķ įtt til Bleiksmżrardal.

 

Text Box: Į žessari stękkušu mynd sést vel, hvernig giliš var. Įrmann greinilega bśinn aš skauta yfir stein eša tvo, en mikiš lausagrjót var ķ gilinu, viršast vera hnullungar į myndunum, en okkur fannst žeir nógu stórir og fyrirferšarmiklir, stżrandi hįlf stjórnlausir į leišinni nišur. Syšri leišin virtist skįrri aš sögn hinna, žrįtt fyrir aš žar vęri svipaš umhorfs, laust grjót sem hruniš hafši ofan ķ giliš, ķ vorleysingunum.

 

 

Text Box: Žegar nišur ķ Göngusköršin var komiš, žį var įš, menn drógu fram kaffi og meš žvķ. Vešur žarna nišri var hreint frįbęrt, algjört logn og hiti. Žar voru slešarnir reyndir og lentu, nokkrir ķ smį vandręšum, hoppušu ašeins į žśfum og smį grjóti, įsamt lautarskošun nokkurri. Menn įnęgšir aš sleppa nokkuš heilir frį žeim ęvintżrum..
 


                                                                           

 

 

 

Skošiš förin ķ snjónum, ekkert nema grjót žarna efst, svo menn uršu aš snśa viš og sumir fengu “lķflega” nišurferš, en mjśka lendingu!

 

Text Box: Eftir skamma dvöl var fariš upp śr Göngusköršum vestan megin śr gilinu, leišin žašan mjög greiš og aušfarin. Samt var žar smį hengja eins og sjį mį į myndinni, vinstra megin sem augljóslega yrši lśmsk og leišinleg, į heimleiš. Ekki laust viš aš undirritušum brigši smį, hafši steingleymt žessari hengju į heimleišinni.

 

Er upp var komiš, var brunaš beina leiš ķ Laugafell. Mikill snjór og skyggni gott. Įrmann leiddi lestina meš sóma. Viš tók hefšbundin laugarferš, alvarlegar samręšur fram į nótt.

 

Heimleiš gekk aš óskum, menn mjög įnęgšir en vissulega vantaši snjó, meš minnstu snjóavetrum, ķ mörg, mörg įr.

 

Leišin sett gróft inn eftir minni..